-
PASS: kunst wordt totaalervaring
Huise, Wannegem-Lede, Mullem: slaperige dorpjes waar je wellicht nooit komt, tenzij je bed er staat. Precies in die verborgen vallei vind je nu elk weekend een stroom van kunstminnaars en toeristen. Ze komen voor PASS, een kunstroute samengesteld door Jan Hoet jr. en kunstenaar Kris Martin, inwoner van het nostalgische Mullem. Het wordt de opvolger van de expo Sint-Jan genoemd,…
-
Wandelen met Koen Broucke
Koen Broucke, die onlangs nog met kompanen Koen Peeters, Pascal Verbeken en Peter Holvoet-Hanssen naar Miavoye trok in de voetsporen van Paul van Ostaijen, komt alweer met een nieuw project. Met ‘Our travelling circus life’ bij Galerie Anouk Vilain zet hij zijn parcours als landschapsminnende schilder verder. We krijgen echter geen afstandelijke afspiegeling van wat…
-
Tablet wordt canvas
William Ploegaert (°1959, beeldend kunstenaar en directeur Stedelijke Academie voor Schone Kunsten Deinze) greep naar de iPad toen hij het een tijdlang zonder atelier moest doen. Vaak hebben dergelijke tablettekeningen een mechanisch, ietwat ontzield en weinig tactiel karakter, maar wat Ploegaert ermee doet is tovenarij. Geen vrijblijvende schetsen, maar volwaardige kunstwerken, die van flink wat…
-
Camille Claudel: sensibel genie
Was ze een labiele gekkin die zich krampachtig vastklampte aan leermeester Auguste Rodin, of veeleer een sterke madame die clandestien zijn werken maakte, en uiteindelijk kraakte onder zijn onmogelijk karakter? De geschiedschrijving raakt het er maar niet over eens. Zeker is dat Camille Claudel (1864-1943) als beeldhouwster geniaal was. 150 jaar na haar geboorte wordt…
-
Geometrisch, uitgepuurd, gevoelig
Het is niet dat Ilse D’Hollander in haar korte leven (1968-1997) artistiek hoge ogen heeft gegooid. Net toen haar carrière begon te floreren beroofde ze zich van het leven. Nu, postuum, wordt haar werk internationaal gewaardeerd en getoond. Tragisch en triest levensverhaal, beetje zoals dat van haar mogelijke zielsverwant Nicolas de Stael, die er ook…
-
Het ribfluwelen universum van Marenne Welten
Kamers als een cocon, die geuren naar bepoederde oude dames, eau de cologne, mottenballen, een geut grand marnier en verschraalde sigarettenpeuken. Het aroma van vroeger, dat schildert Marenne Welten, met een geheel eigen, vaste hand. Transparante olieverf, in royale penseelstreken mosgroen, turkoois, bordeaux, roestbruin, oker, dieppaars en oudroze, op wit canvas. Haar interieurs lijken wel…
-
De verstilde wereld van Germaine Kruip
Germaine Kruip (°1970) woont en werkt in Nederland en België. Haar werk laat je anders naar de dagelijkse realiteit kijken. Zo bouwde ze ooit in het Stedelijk Museum in Amsterdam een podium voor een raam, zodat de bezoekers het gekrioel op straat konden waarnemen als was het een schilderij. Vaak lijken de ruimtes waarin ze…
-
Licht op de donkere kamers van de geest
Herfsttijd, vallen van het blad. Geen beter seizoen om het over schaduwkanten van ons gemoed te hebben, moet het Museum Dr. Guislain hebben gedacht. In ‘Donkere kamers’ belicht men het wezen van de melancholie, en hoe ze artistieke geesten door de eeuwen heen heeft geïnspireerd. Ook haar hedendaagse, ziekelijke evenknie, de depressie, komt aan bod.…
-
Miavoye: in het spoor van Paul van Ostaijen
Omdat het in de kunsten ook eens klein en fijn en moedig en vooral anders mag zijn, willen wij u attent maken op Miavoye. Een eigenzinnig kwartet trok op pelgrimage naar Miavoye-Anthée, het Waalse dorpje waar Paul van Ostaijen in een sanatorium zijn laatste dagen sleet. In ‘Wolfijzers en schietgeweren’ (1942) riep Richard Minne reeds…