-
Joost Zwagerman overleden, passage uit zijn werk
Gisteren overleed Joost Zwagerman, 51. Hieronder een passage uit zijn werk, om hem met zijn eigen woorden te herdenken. — Doodgaan is geen kunst, zomin als al het andere. De sirene die het schreef jokte onverdroten naar de geiser en het gas. In hoger honing woont zij onze kleinste echo uit. — Uit het gedicht…
-
Spinvis zet gedicht op muziek
Vanavond in de Gentse Vooruit: Uitgelezen Live, met naast de vaste sterkhouders Anna Luyten en Jos Geysels, deze keer ook Phara de Aguirre en Marc Didden. Zoals altijd liggen er drie boeken op tafel. Maar eind deze maand start de Poëzieweek, en dus verwelkomt gastvrouw Fien Sabbe ook Maud Vanhauwaert. Ze is genomineerd voor de Herman…
-
Peter Verhelst over VSB Poëzieprijs en Herman de Coninckprijs
Wij totale vlam van Peter Verhelst is genomineerd voor de prestigieuze VSB Poëzieprijs én de Herman de Coninckprijs. De trofeeën worden respectievelijk op 28 en 27 januari uitgereikt. Maar nu woensdag 14 januari al houdt Peter Verhelst halt in Poëziecentrum tijdens een Poëzie Rendez-Vous en blikt hij samen met Bart Vervaeck vooruit op de twee belangrijke prijzen eind deze maand. Ook de…
-
Vrijdag Poëziedag: Dans van de witte pauw, Jo Gisekin
Dans van de witte pauw Wit in wit in spetters op asfalt. Scherp gelijnd in waaiend tegenlicht. Sterrenstof op streepjespak. Hitsig danst hij rond en rond hooggehakt op spitse pumps kopje duikend in de wind schaduw snel in krijt gezet. Molenwiekend bruidsboeket met zacht geruis in tule sleep. — Gedicht van Jo…
-
Vrijdag Poëziedag: Laurence Vielle
De oude dames De oude dames weven uit nevel zondagen in familiekring ze spelden hun lippen op en knijpen de stilte op elkaar De oude dames zitten mooi rechtop mooi opgedirkt en als ze vallen breken ze De oude dames zetten kleine pasjes Er was een dag dat de oude dames touwtje sprongen dat…
-
Vrijdag Poëziedag: Paul Snoek
Schildersverdriet Alle stenen, alle steden zijn oorden van verderf & kunst. Daar wonen witte kunstenaars in zwarte huizen. Daar slapen in het zachte bed der muzen maagden, die hun liefdesvliezen laten openspatten ’s avonds als luchtmatrassen volgepompt met beter bloed. Daar sterft de kunstenaar zijn dagelijkse enge dood. Dan parelt uit zijn rode oog een…
-
Vrijdag Poëziedag: Wilfrid Gibson
Terug. Ze vragen, waar ben je geweest, wat heb je gezien en beleefd? Maar wat voor antwoord geef ik die weet dat ik het niet was maar iemand die op mij leek, die ging over de zee en met mijn hoofd en handen mannen doodde in vreemde landen … Al heb ik schuld, omdat hij…
-
Vrijdag Poëziedag: Liesbeth Lagemaat
Het kleed met de gouden belletjes heb ik slecht bewaard. Ik heb het achteloos neergegooid in een hoek van de kamer, ik was moe, noemde de woning mijn thuis. Binnen zeven jaar heeft zij er een knekelhok van gemaakt, dwars door mijn vel heen zocht ze naar mijn botten, trofeeën die ze boven ons…
-
Vrijdag Poëziedag: Inge Braeckman
Schrijf me op de tijd met sporen van rimmel. In een taal die de zee met zich draagt. Zoals getijden op de schouders van illusie en van werkelijkheid in dit millennium van heerlijk- en vergetelheid. Het genot ligt in de traagheid, onderlijnd door het enjambement van de nacht. Maar nu is er vuurwerk in de…
-
Vrijdag Poëziedag: Tom Van de Voorde
Mijn postbode vraagt me wat koninkrijk betekent in het Hebreeuws als ik haar de voor- en nadelen van het lijfeigenschap wil opsommen fietst ze de heuvel af en roept de laatste woorden van Hadrianus ze blijken niet in de Britannica te staan bij onze volgende ontmoeting wijst ze naar een hoop stenen die allang op…