Eerst waren er de grote gipsen figuren. Ze boezemden ontzag in, maar riepen door hun onbeholpenheid ook een soort compassie op. Knuffelgrage reuzen. Dan kwamen de mensenkoppen in keramiek. Verweerd, soms half verteerd. Druipend van tristesse vaak, wanhoop in de ogen, glazuurgeworden zucht. Nu plots wendt beeldhouwer Johan Tahon hetzelfde materiaal aan voor het boetseren…

Lees en zie meer >