In zijn nieuwste boek, ‘Kunst als therapie’, denkt Alain de Botton samen met filosoof John Armstrong na over hoe een schilderij of beeldhouwwerk een bezoek aan de psychiater kan vervangen. Geen Prozac of Temesta bij angst, droefheid of eenzaamheid maar een Picasso of Michelangelo. Kunst kan volgens hen tot inzicht brengen bij relatieproblemen, de zoektocht naar geluk of wanneer we vrede trachten te nemen met onze sterfelijkheid. Musea als seculiere kerken, galerijen als apotheken voor de ziel.
Hij kreeg nogal wat kritiek, want zo’n doorgedreven, instrumentele visie op kunst, dat is voor kenners pure blasfemie. Vrij Nederland maakte zelfs gewag van ‘spiritueel gesop’. Maar als je hier voorbij kunt kijken, is het best wel een mooi boek. Een andere, inspirerende manier van kijken naar kunst. Met harde kaft en 150 mooie kleurenfoto’s. En mocht er al ergernis zijn over de kronkels van de Botton, dan doet het nog altijd deugd aan de ogen.
‘Kunst als therapie’, Alain de Botton & John Armstrong, Phaidon/Terra Lannoo, 2013.