Veel nieuwe boeken brengen een warm verhaal, zijn mooi vormgegeven en fijn om in te grasduinen. Authentieke Belgische cafés ook, maar is nog meer dan dat. Het is vooral een vurig pleidooi om zorgzaam om te springen met ons dorstlessende erfgoed.
Auteur Regula Ysewijn daarover: “Authentieke cafés verdwijnen als sneeuw voor de zon. Eerst was er Café Den Akker in Mechelen dat dichtging. En niet veel later was er sprake van dat Café De Kroon in Antwerpen zou moeten wijken voor een meer hippe, trendy zaak. Terwijl in de ‘échte’ cafés van vroeger een ziel hangt die je met een volledig nieuw interieur nooit kan bekomen. We moeten erover waken dat we dit café-erfgoed bewaren en bewaken.”
Voor het boek reed vader Willy met haar het land rond, en dat leverde 45 mooie portretten van authentieke cafés en hun uitbaters op. Opvallend veel in Antwerpen stad wel, 12, terwijl sommige andere steden en Wallonië wat minder aan bod komen. Dat zou te maken hebben met de haven, waardoor er in ’t Stad meer cafés bleven bestaan, daar waar ze in het zuiden van het land verdwenen, samen met de tanende industriële activiteit. In Brussel vond Regula ook nog veel plekken naar haar hart, een tiental. En dat hart, is overal aanwezig in deze nieuwe uitgave. Overal voel je de liefde voor die ‘échte’ drankgelegenheden van vroeger, plekken met een ziel, en voor de uitbaters, voor de verhalen die er hangen, de onvervangbare sfeer ook
Daarom is het boek veel meer dan een verzameling adressen. Het is vooral een pleidooi om deze unieke plekken te beschermen, te bewaren. Regula Ysewijn: “Op onze zoektocht kwamen we vaak voor een gevel te staan, waarachter we het café niet meer vonden, het was intussen een woonhuis geworden. Er zijn ontzettend weinig interieurs beschermd. Waardoor ze soms volledig vervangen worden door een hippe inrichting zonder ziel. Of waardoor de functie helemaal verdwijnt. Maar goed, we kunnen er ook samen iets aan doen: de authentieke cafés kunnen maar voortbestaan als we er over de vloer blijven komen. Laten we daarmee beginnen!”
Naast de 45 cafés geeft het boek ook een interessant overzicht van volkse gebruiken, zoals de ‘zageman’, een schommelend figuurtje dat aan je tafel werd gehangen, als duidelijk signaal dat je maar beter kon stoppen met ‘zagen’. Of de ‘spaarkas’, ook letterlijk een houten kast met gleuven, waarin klanten geld kon stoppen, dat de cafébaas dan naar de bank bracht. Boeiend allemaal.
Kortom: Regula Ysewijn – in het gewone leven ook nog fotograaf, culinair schrijfster, grafisch ontwerper, anglofiel én geschoold bierkenner – schetst op een liefdevolle manier het wel en wee van 45 traditionele cafés, van het oudste (geopend in 1515!) over de kleinste (niet groter dan een huiskamer) tot de mooiste (met art-deco-interieurs). Waardoor je na het lezen of doorbladeren nog maar één ding wil: zo snel mogelijk iets gaan drinken op een van deze adressen. Om er te genieten van een goed glas en een goed gesprek. Maar ook: om er mee voor te zorgen dat deze bijzondere horecazaken nog lang blijven bestaan.
Authentieke Belgische cafés, met woord en veel beeld, 272 pagina’s dik, uitgegeven bij Luster en van u voor de ronde som van 25 euro.
[wzslider interval=”2500″ transition=”‘slide’”]